Ağaç deyip geçmeyin. Tarih boyunca her ağacın ayrı öyküsü, ayrı kullanım yeri ve ayrı bir şöhreti olmuş. Kimi adak olarak sunulmuştur yüce güçlere, kimi de adak sunulan bir değer olmuştur.

Özellikle Java ve Borneo adasında yetişen teak ağaçlarından yapılma tekneler insanoğlunun kıtalar arası yolculuk yapmasını sağlamış. Çok kısa zamanda yetişen bamboo ağaçları yaşamın var olduğundan beri barınak yapımımda kullanılmış. Zeytin ağacı barışın ve egemenliğin simgesi olduğu kadar, yağını da yaşama tat ve renk olarak sunmuş. Dünyanın neredeyse her lisanında adı aynı şekilde telaffuz edilen "akasya" ağacı farklı topraklarda her daim ölümü çağrıştırmış. Lübnan dağlarında yetişen Sedir ağaçları, tapınakların yapımında kullanılmış ve uzaklardan kutsal topraklara gelenler eliyle kendini Avrupa'da da tanıtmıştır. Sertliği ve dayanaklı dokusuyla yüzyılı aşkın bir sürede kesime gelen abanoz ağacı, MÖ Pers halkı ile Sudanlılar arasında yapılan savaş sonrasında 2 yılda bir gemi ile savaş tazminatı olarak yazdırmıştır kendini tarihin karanlık sayfalarına.

Ülkemizde de öğle değil mi? Duttan yapılan müzik aletleri, cevizden yapılan mobilyalar, şimşirden mamul kaşıklar, hala konuşulmuyor mu? Kestane, kayın, çınar, doğumlarla doğan çınarın şöhreti yok mu topraklarımızda.

Uzun lafın kısası, ağaç bir değerdir, tarih boyunca da değerli olmuştur.
Ahşabın güzelliğini Artemis'te keşfedin.